Ik vond dit hart gisteren aan het hek van de protestantse kerk. Ik vroeg me eerst af of ik het mee mocht nemen, maar dacht ook weer snel erna dat het voor mij bedoeld was. Ik ben er blij mee en zal het koesteren. Ik zie het als een dankbaarheidsteken dat na een lastige periode nu voor mij de zon schijnt.
